Ηλεκτρολύτες

Τι ονομάζουμε ηλεκτρολύτες;
Ηλεκτρολύτες ονομάζουμε τις ενώσεις που δίνουν ιόντα. Διακρίνονται σε δυο κατηγορίες. Τις ιοντικές ενώσεις που περιέχουν ιόντα και είναι ισχυροί ηλεκτρολύτες (παθαίνουν διάσταση 100 %). Οι μοριακές ενώσεις δεν έχουν ιόντα αλλά μόρια με αποτέλεσμα να πρέπει να δημιουργηθούν ιόντα. Αυτό δεν γίνεται σε ποσοστό 100 % αλλά σε μικρότερο ποσοστό. Έτσι οι ομοιοπολικές ενώσεις μπορεί να είναι ισχυροί ή ασθενείς ηλεκτρολύτες.

NaCl_(s) → Na⁺_(aq) + Cl⁻_(aq).

Ποιες ενώσεις είναι ηλεκτρολύτες;

Τα οξέα, οι βάσεις και τα προϊόντα αντιδράσεως αυτών, τα άλατα, αποτελούν μεγάλες τάξεις χημικών ενώσεων με τεράστιο ενδιαφέρον. Οι τρεις τάξεις των ενώσεων αυτών είναι γνωστές ως ηλεκτρολύτες. Λέγονται έτσι γιατί τα υδατικά διαλύματα των άγουν το ηλεκτρικό ρεύμα.

 θεωρία της ηλεκτρολυτικής διάστασης κατά Arrhenius

Η θεωρίας της ηλεκτρολυτικής διάστασης συνοψίζεται στα εξής σημεία:

1. Όταν ο ηλεκτρολύτης (οξύ, βάση, άλας) διαλυθεί στο νερό, αυτός διίσταται σε κατιόντα (θετικά ιόντα) και ανιόντα (αρνητικά ιόντα).

2. Η διάσταση μπορεί να είναι πλήρης, ή μερική. Πλήρης αν διίστανται όλη η ποσότητα του ηλεκτρολύτη, (δηλαδή όλη η ποσότητα του ηλεκτρολύτη μετατρέπεται πλήρως σε ιόντα) και μερική, αν διίσταται μέρος αυτής (δηλαδή ένα μέρος της ουσίας μετατρέπεται σε ιόντα και συνυπάρχει με αδιάστατα μόρια μέσα στο διάλυμα).

3. Η διάσταση είναι ανεξάρτητη από την ύπαρξη ηλεκτρικού πεδίου, δηλαδή θα πραγματοποιηθεί τη στιγμή που θα πέσει η ουσία μέσα στο νερό.

4. Το συνολικό φορτίο των θετικών ιόντων είναι ίσο με το συνολικό φορτίο των αρνητικών ιόντων στο διάλυμα, ώστε το διάλυμα που προκύπτει να είναι ηλεκτρικό ουδέτερο. Αυτό σημαίνει ότι ανεξάρτητα από το γεγονός ότι έχουμε φορτισμένα σωματίδια μέσα στο δοχείο το συνολικό σώμα παραμένει ηλεκτρικά ουδέτερο.